Πολύποδες χοληδόχου κύστης: μία συχνότατη παθολογική οντότητα, που προβληματίζει

Πρόκειται για μικρά ογκίδια, σπάνια ξεπερνούν τα 2 εκατοστά σε μέγεθος, τα οποία ανευρίσκονται σε τυχαίο υπερηχογραφικό έλεγχο εντός της χοληδόχου κύστης.

πολύποδας χοληδόχου κύστεως στο υπερηχογράφημα

Συνηθέστερα 60% πρόκειται για συναθροίσεις χοληστερινικού ιζήματος, που επικάθονται στην εσωτερική επιφάνεια της χοληδόχου κύστης και με τον καιρό αυξάνουν σε μέγεθος. Στο 40% των περιπτώσεων πρόκειται για αληθείς πολύποδες, που εξορμούν από το τοίχωμα της χοληδόχου κύστης: 25% αδενομυώματα, 10% φλεγμονώδεις, 5% αδενώματα. Από τους τελευταίους πολύποδες τα αδενώματα ενοχοποιούνται για την ανάπτυξη του αδενοκαρκινώματος της χοληδόχου κύστης, ίσως ενός από τους επιθετικότερους ανθρώπινους καρκίνους.

πολύποδες

Οι πολύποδες της χοληδόχου κύστης σπάνια προκαλούν ενοχλήματα, καθότι παραμένουν ακίνητοι και προσκολλημένοι στο εσωτερικό της τοίχωμα. Άλλοτε πάλι, ιδιαίτερα οι μεγαλύτεροι ή αυτοί που κρέμονται από μεγάλο μίσχο, μπορεί να προκαλέσουν κόλλημα στην εκροή της χολής προς τον εκφορητικό της πόρο, κάτι που εκδηλώνεται με κολικό πόνο ή και συνοδά γαστρεντερικά ενοχλήματα, εμετό, φουσκώματα, ναυτία. Τις περισσότερες φορές τα ενοχλήματα οφείλονται σε συνυπάρχοντες λίθους της χοληδόχου κύστης.

Διάγνωση
Το υπερηχογράφημα είναι η απεικονιστική εξέταση, που συνήθως αναδεικνύει την παρουσία των πολυπόδων. Σημαντική παράμετρος αποτελεί το ακριβές μέγεθος του πολύποδα, όπως και η μεταβολή του με το πέρασμα του χρόνου. Συμπληρωματικά κατά περίπτωση μπορεί να συστηθεί η διενέργεια αξονικής ή μαγνητικής τομογραφίας, ιδίως σε περίπτωση υπόνοιας ανάπτυξης καρκίνου.

Αντιμετώπιση
Το ζητούμενο στη διαχείριση περιστατικών με πολυποδίαση της χοληδόχου κύστης είναι να αποφευχθεί η χολοκυστεκτομή, εφόσον δεν υπάρχει καρκίνος. Σημαντικό λοιπόν ρόλο για την αντιμετώπιση των περιστατικών πολυποδίασης διαδραματίζει η έγκαιρη ανίχνευση εκείνων των περιστατικών κακοήθειας, που αναπτύσσονται σε έδαφος αδενώματος.

Απεικονιστικά υπάρχουν κάποια στοιχεία, που υποδεικνύουν αυξημένη πιθανότητα κακοήθειας. Τέτοια είναι:

• το μεγάλο μέγεθος του πολύποδα (>1εκ.)
• η παρουσία ενός μεμονωμένου πολύποδα
• η παρουσία συνοδού πρωτοπαθούς σκληρυντικής χολαγγειίτιδας
• η παρουσία σύγχρονης χολολιθίασης

Με βάση τα ανωτέρω ο αλγόριθμος αντιμετώπισης της πολυποδίασης της χοληδόχου κύστης διαμορφώνεται ως εξής:

1. Οι συμπτωματικοί ασθενείς με πολύποδες της χοληδόχου κύστης πρέπει να υποβάλλονται σε λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή.
2. Οι ασθενείς με συνοδό διάγνωση πρωτοπαθούς σκληρυντικής χολαγγειίτιδας ή χολολιθίασης πρέπει να υποβάλλονται σε λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή.
3. Οι ασυμπτωματικοί ασθενείς με πολύποδες, των οποίων η διάμετρος ξεπερνά τα 2εκ, πρέπει να υποβάλλονται σε απεικονιστική σταδιοποίηση (πχ. αξονική τομογραφία) για κακοήθεια της χοληδόχου κύστης και κατόπιν σε ανοικτή χολοκυστεκτομή και ταχεία βιοψία κι επί θετικού αποτελέσματος σε συμπληρωματική ευρεία εκτομή της κοίτης.
4. Οι ασυμπτωματικοί ασθενείς με πολύποδες, των οποίων η διάμετρος είναι μεταξύ 1-2εκ., πρέπει να υποβάλλονται σε λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή και ταχεία βιοψία του πολύποδα προς αποκλεισμό της κακοήθειας.
5. Οι ασυμπτωματικοί ασθενείς με πολύποδες, των οποίων η διάμετρος είναι μικρότερη του 1εκ., πρέπει να υποβάλλονται αρχικά σε εξαμηνιαίο (για μία διετία) και κατόπιν σε ετήσιο (εφ’ όρου ζωής) υπερηχογραφικό έλεγχο. Εφ’ όσον διαπιστωθεί αύξηση του μεγέθους, πρέπει να ακολουθήσει η διενέργεια λαπαροσκοπικής χολοκυστεκτομής.