Διάγνωση
Καταρχήν θα πρέπει να αποκλεισθούν άλλες παθολογικές οντότητες, όπως η ισχαιμική κολίτιδα, το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, η εκκολπωματίτιδα και καρκίνος του παχέος εντέρου. Για το λόγο αυτό γίνονται:

• Εξετάσεις αίματος στις οποίες διαπιστώνεται αναιμία ή λευκοκυττάρωση, όπως και αυξημένα αυτοαντισώματα.
• Εξέταση κοπράνων για παρουσία αίματος ή αυξημένων λευκοκυττάρων, βακτηριδίων, ιών και παρασίτων.
• Κολονοσκόπηση – σιγμοειδοσκόπηση



• Βαριούχος υποκλυσμός
• Ακτινογραφίες κοιλίας
• Αξονική – μαγνητική τομογραφία
• Κατάποση φωτογραφικής κάψουλας ενδείκνυται ιδίως σε προσβολή του λεπτού εντέρου, όπου η εμβέλεια της ενδοσκόπησης δεν επαρκεί.

Αντιμετώπιση
Σκοπός είναι ο περιορισμός της φλεγμονής, που πυροδοτεί και τα οξέα συμπτώματα. Αυτό γίνεται με φάρμακα ή και χειρουργική παρέμβαση.

Αντιφλεγμονώδης αγωγή

• Σουλφασαλαζίνη
• Κορτικοστεροϊδή

Ανοσοκατασταλτικά φάρμακα
Δρουν στοχεύοντας το ανοσοποιητικό κυρίως, παρά αυτή καθεαυτή τη φλεγμονή. Εξαιτίας της απάντησης, που παρατηρείται, μάλλον επιβεβαιώνεται και ο αυτοάνοσος παράγοντας της νόσου. Ως ανοσοκατασταλτικά χρησιμοποιούνται η αζαθειοπρίνη και η μερκαπτοπουρίνη. Έχουν βραδύ χρόνο δράσης, περίπου 2-3 μήνες, γι’αυτό και παράλληλα χορηγείται κορτιζόνη. Σπανιότερα χορηγείται η κυκλοσπορίνη, η οποία μεν έχει χρόνο δράσης 1-2 εβδομάδες, αλλά σοβαρότερες ανεπιθύμητες ενέργειες. Άλλο φάρμακο εκλογής είναι το Infliximab (Remicade).

Χορηγείται σε σοβαρές κι ανυπότακτες μορφές ΕΚ. Δρα ταχέως, κυρίως εκεί που τα κορτικοστεροϊδή δεν έχουν αποτέλεσμα. Παρόμοια δράση έχει και το Adalimumab (Humira). Τέλος κάποιες φορές θέση έχει η Methotrexate (Rheumatrex) και η Natalizumab (Tysabri).

Αντιβιοτικά
Χρησιμοποιούνται για να μειώσουν το ποσό της απέκκρισης των συριγγίων ή και για να τα εξαλείψουν σε περιπτώσεις Ν. Crohn. Πιστεύεται δε, ότι μειώνουν το μικροβιακό φορτίο στο έντερο κι έτσι ενισχύουν το ανασοποιητικό σύστημα. Συνηθέστερα χρησιμοποιούνται η μετρονιδαζόλη και η σιπροφλοξασίνη.

Άλλα φάρμακα
Για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της ΦΝΕ συχνά χρησιμοποιούνται αντιδιαρροϊκά, αναλγητικά, συμπληρώματα ιχνοστοιχείων, όπως σιδήρου, βιταμινούχα και διατροφικά σκευάσματα.

Χειρουργική αντιμετώπιση
Αυτή έχει θέση σε ασθενείς που δεν εμφανίζουν σημεία βελτίωσεις, παρά τα συντηρητικά μέτρα αντιμετώπισης ή παρουσιάζουν επιπλοκές, που αντιμετωπίζονται μόνο χειρουργικά.

Χειρουργική για την ΕΚ. Οριστική, ριζική και μόνιμη θεραπεία για την ΕΚ παρέχεται με την ολική κολεκτομή και ειλεοπρωκτική αναστόμωση. Αυτό σημαίνει, ότι αφαιρείται το παχύ έντερο στο σύνολό του. Συνήθως συνοδεύεται από πολλαπλές και μόνιμες διάρροιες.

Χειρουργική για τη ΝC. Πραγματοποιούνται τμηματικές εντερεκτομές επί στενώσεων ή διατρήσεων, χειρουργική αποκατάσταση συριγγίων, ραγάδων ή αιμορροΐδων, διάνοιξη και παροχέτευση αποστημάτων.

Γενικές κατευθυντήριες συστάσεις

• Μείωση ημερήσιας πρόσληψης λακτόζης
• Μείωση κατανάλωσης ινών, λαχανικών, αναψυκτικών
• Κατανάλωση πολλών μικρών γευμάτων
• Κατανάλωση πολλών υγρών και αποφυγή λήψης καφέ
• Λήψη βιταμινούχων συμπληρωμάτων
• Διακοπή καπνίσματος
• Μείωση στρεσογόνων παραγόντων
• Αύξηση άσκησης