Χειρουργική θεραπεία
Για την οριστική θεραπεία της νόσου απαιτείται ριζική εκτομή της κύστεως μαζί με τους παρακείμενους πόρους και τα συρίγγια. Με αυτόν τον τρόπο μειώνεται σημαντικά το ενδεχόμενο υποτροπής. Η εξαίρεση του πάσχοντος ιστού μπορεί να γίνει με το κλασικό νυστέρι, τη μονοπολική διαθερμία, τη χρήση ραδιοσυχνοτήτων (RF) ή τη χρήση του Laser. Με τις εξειδικευμένες μορφές ενέργειας, RF και Laser επιτυγχάνεται μικρότερη ιστική καταστροφή, μειωμένος μετεγχειρητικός πόνος, μικρότερη απώλεια αίματος και ταχύτερη επούλωση, ενώ πρακτικά μηδενίζεται η πιθανότητα υποτροπής. Σε όλες τις περιπτώσεις η επέμβαση πραγματοποιείται σε συνθήκες χειρουργείου, υπό τοπική ή γενική αναισθησία ή υπό επισκληρίδιο αναισθησία και για προληπτικούς λόγους συνήθως απαιτείται νοσηλεία μίας ημέρας.

Υπό συζήτηση τίθεται και το θέμα της αποκατάστασης της τραυματικής επιφάνειας. Δεν υπάρχει κάποιος κανόνας και η κάθε περίπτωση θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με ιδιαιτερότητα. Περιγράονται ωστόσο οι παρακάτω επιλογές:

• Παραμονή του τραύματος ανοικτού και σύγκλεισή του κατά δεύτερο σκοπό (ανοικτή μέθοδος).
• Πρωτογενής συρραφή του τραύματος (κλειστή μέθοδος).
• Μερική συρραφή του τραύματος (ημίκλειστη μέθοδος).
• Σύγκλειση του τραύματος με χρήση δερματικού κρημνού.

Αποθεραπεία
Την επόμενη μέρα του χειρουργείου ο ασθενής εξέρχεται από το νοσοκομείο, αφού προηγηθεί η πρώτη αλλαγή του τραύματος. Στην περίπτωση της κλειστής μεθόδου αρκεί μία ενδιάμεση αλλαγή και στη συνέχεια αφαίρεση των ραμμάτων σε περίπου 15 ημέρες. Στις άλλες περιπτώσεις απαιτείται μακροχρόνια φροντίδα και καθημερινές αλλαγές του τραύματος. Ωστόσο με την εφαρμογή νέων ειδικών επιθεμάτων οι αλλαγές απλουστεύονται, ενώ μειώνεται σχετικά και ο χρόνος αποκατάστασης του τραύματος. Σε γενικές γραμμές μετά τις πρώτες 3-4 αλλαγές ο ασθενής μπορεί να καθίσει και να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες.