Ορισμός
Στην περίπτωση της μηροκήλης κάποιο ενδοκοιλιακό σπλάχνο προπίπτει διαμέσου ενός χάσματος, το οποίο εντοπίζεται στη μηρογεννητική χώρα, ακριβώς πίσω από το βουβωνικό σύνδεσμο και ονομάζεται μηριαίος δακτύλιος.

Κλινική εικόνα
Το πρώτο σημείο συνήθως είναι μία διόγκωση στη μηροβουβωνική περιοχή, κάτω ακριβώς από το βουβωνικό σύνδεσμο, η οποία ανατάσσεται (εξαφανίζεται) σε κατακεκλιμένη θέση και προβάλει όταν η κοιλιά είναι σφιγμένη (ορθοστασία, δυσκοιλιότητα, βήχας, κτλ.). Άλλοτε αναφέρεται ήπιος πόνος στην περιοχή, ενώ τα συμπτώματα είναι ιδιαίτερα έντονα σε περίπτωση περίσφιξης της κήλης: ισχυρός μόνιμος πόνος, έμετοι ίσως και πυρετός, κάτι που συμβαίνει πολύ συχνότερα, από ότι στη βουβωνοκήλη, επειδή το χάσμα της κήλης είναι σαφώς πιο στενό.

Επιπλοκές μηροκήλης
Όταν μια μηροκήλη παραμείνει για μεγάλο διάστημα, δημιουργούνται οι συνθήκες ώστε το περιεχόμενό της, συνήθως τμήμα από το έντερο, να κολλήσει με το σάκκο της κήλης καθιστώντας αδύνατη την επαναφορά του μέσα στην κοιλιά σε συνθήκες χαλάρωσης. Τότε ομιλούμε για μια μη ανατασσόμενη μηροκήλη. Άλλοτε πάλι, λόγω της συμπίεσης, παραβλάπτεται η κυκλοφορία του προπίπτοντος σπλάχνου, με αποτέλεσμα η μηροκήλη να γίνεται περισφιγμένη. Εάν μία τέτοια κήλη παραμείνει χωρίς αντιμετώπιση, το περιεχόμενό της ισχαιμεί και μπορεί να νεκρωθεί, προκαλώντας ακόμη και περιτονίτιδα. Όταν το περιεχόμενο της κήλης είναι έντερο, υπάρχει ορατός ο κίνδυνος να συμπιεστεί ο αυλός του και να παρεμποδιστεί η προώθηση της κοπράνων, δημιουργώντας συνθήκες ειλεού. Τότε ομιλούμε για μία αποφραγμένη μηροκήλη.

Όλες οι παραπάνω επιπλοκές δεν είναι σπάνιες στη μηροκήλη, ειδικά σε παχύσαρκα άτομα, διότι μικρές διογκώσεις στην περιοχή δε γίνονται αντιληπτές ευχερώς και όχι σπάνια μηροκήλη ανευρίσκεται κατά τη διενέργεια ερευνητικής λαπαροτομίας για την αντιμετώπιση ειλεού.