Σχετικά με τους παραθυρεοειδείς αδένες
Τα παραθυρεοειδή σωμάτια συνήθως είναι τέσσερα (μπορεί και περισσότερα) και βρίσκονται στην πίσω επιφάνεια του θυρεοειδούς αδένα στον τράχηλο. Είναι υπεύθυνα για τη ρύθμιση των επιπέδων του ασβεστίου στο πλάσμα, λειτουργία που θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική, αφού τόσο τα υψηλά, όσο και τα χαμηλά επίπεδα ασβεστίου επηρεάζουν σημαντικά την κυτταρική λειτουργία.

Τρόπος λειτουργίας
Πάνω στη μεμβράνη των κυττάρων του παραθυρεοειδούς ανευρίσκονται οι λεγόμενοι αισθητικοί υποδοχείς ασβεστίου. Αυτοί ανταποκρίνονται ακόμη και σε πολύ μικρές μεταβολές των επιπέδων του ασβεστίου στο αίμα, λειτουργώντας ως διακόπτες της λειτουργίας του κάθε αδένα. Λειτουργούν δηλαδή ως “θερμοστάτες”. Όταν το ασβέστιο της τροφής δεν επαρκεί, οι υποδοχείς των αδενών αντιλαμβάνονται την έλλειψη και πυροδοτούν την υπερέκκριση της παραθορμόνης από τους παραθυρεοειδείς, η οποία προκαλεί με τη σειρά της την απελευθέρωση ασβεστίου από τα οστά και την κατακράτηση ασβεστίου από τους νεφρούς, ώστε τα επίπεδά του στο πλάσμα να ισορροπήσουν.

Ο ρόλος της καλσιτριόλης
Αναφορικά με την ομοιόσταση του ασβεστίου, η καλσιτριόλη συμβάλλει στην αύξηση της απορρόφησής του από το έντερο. Το τελικό αποτέλεσμα της περιορισμένης εντερικής απορρόφησης ασβεστίου είναι η υπερλειτουργία των παραθυρεοειδών και υπερέκκριση της παραθορμόνης. Η τελευταία ενεργοποιεί και το σύστημα της βιταμίνης D, η οποία προάγει την απορρόφηση ασβεστίου από το έντερο.

Πώς γνωρίζω, ότι οι παραθυρεοειδείς μου δουλεύουν σωστά;
Τις περισσότερες φορές δεν υπάρχουν κλινικές ενδείξεις δυσλειτουργίας. Απλά διαπιστώνεται υπερασβεστιαιμία (όχι σπάνια) ή υπασβεστιαιμία (σπάνια) σε συνήθεις εξετάσεις αίματος. Ελαφρά υπερασβεστιαιμία μπορεί να οφείλεται σε υπερλειτουργία των παραθυρεοειδών και να υπάρχει για μακρό χρονικό διάστημα, χωρίς κλινική σημειολογία. Αυτό βέβαια δε σημαίνει, ότι δεν μπορεί να προκύψει βλάβη. Αντίθετα προοδευτικά εξασθενούν τα οστά, από την αφαλάτωση, την οποία υφίστανται και ίσως παρατηρηθούν κι αυτόματα κατάγματα. Πιθανόν δε να αναπτυχθεί και ουρολιθίαση από την αυξημένη αποβολή ασβεστίου. Συχνά παρατηρούνται επίσης διαταραχές σκέψης.