Ορισμένα συμπτώματα μπορεί να είναι ενδεικτικά σοβαρών παθήσεων του εντέρου, όμως ταυτόχρονα να είναι τέτοια η φύση τους, που οποιαδήποτε απόπειρα συζήτησής τους στο οικείο περιβάλλον να προξενεί ιδιαίτερη αμηχανία.

Ωστόσο, τα περισσότερα συμπτώματα των εντερικών παθήσεων έχουν ως αιτία καλοήθεις καταστάσεις κι επομένως εύκολα θεραπεύσιμες.

Το σύμπτωμα, που συχνότερα προκαλεί συναγερμό και τελικά οδηγεί τον ασθενή στο γιατρό, είναι η αποβολή αίματος από το ορθό. Σε ποσοστό 99% των περιπτώσεων η αιμορραγία από το ορθό αποτελεί αθώα εκδήλωση καλοηθών καταστάσεων, όπως αιμορροϊδοπάθεια.

Ιδιαίτερης κλινικής σημασίας ωστόσο είναι κάποιοι χαρακτήρες τέτοιου είδους αιμορραγίας, που μπορεί να αποσαφηνίσουν κάπως την αιτιολογία της αιμορραγίας, ώστε να μην διαφύγουν της προσοχής μας σπανιότερες, αλλά βαρύτερες καταστάσεις, όπως είναι ο πολύποδας ή ο καρκίνος του εντέρου.

Ενδεικτική αιμορροϊδοπάθειας είναι η αποβολή ζωηρού ανοικτού ερυθρού αίματος από το ορθό με τη μορφή σταγόνων, που αποπίπτουν στη λεκάνη στην αρχή ή το τέλος της κένωσης και οι οποίες δεν αναμιγνύονται με τα κόπρανα και συχνά συνυπάρχει περιπρωκτικός πόνος κι ερεθισμός.

Αντίθετα, αποβολή σκούρου χρώματος αίματος, με παρουσία πηγμάτων κι ανάμιξης τους με τα κόπρανα ή/και με βλέννη είναι ύποπτη για καρκίνο , κολίτιδα ή φλεγμονώδη νόσο του εντέρου.

Σιδηροπενική αναιμία μπορεί να προκαλείται από αιμορραγία (μακρο-μικροσκοπική) από το ορθό. Επί μη εμφανούς αιτιολογίας αποτελεί απόλυτη ένδειξη για ενδοσκόπηση.

Η φύση της πηγής της αιμορραγίας, είναι αυτονόητο, διερευνάται με ενδοσκόπηση (πρωκτο-σιγμο-κολοσκόπηση).

Η αλλαγή των εντερικών συνηθειών , που δεν έχει εμφανές αίτιο, θεωρείται σύμπτωμα ιδιαίτερης σημασίας όταν επιμένει για μερικές εβδομάδες τουλάχιστον. Η αύξηση της συχνότητας των κενώσεων ή και η διάρροια αποτελούν συμπτώματα πιο ύποπτα για παρουσία καρκίνου από ότι η δυσκοιλιότητα.

Η διάρροια δεν αποτελεί σύμπτωμα ξένο σε κανέναν και συνήθως οφείλεται σε τροφική δηλητηρίαση, αντίδραση σε τροφή, λοιμώξεις, φλεγμονώδη νόσο του εντέρου.