Πρωτοεφαρμόστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Αποτέλεσε σταθμός στην ιστορία της χειρουργικής. Ο χειρουργός κάνει 4 πολύ μικρές τομές στο δέρμα της κοιλιάς, διά των οποίων εισέρχονται αντίστοιχα Ports (μικροί σωλήνες). Προηγείται το φούσκωμα της κοιλιάς με CO2 μετά την τοποθέτηση του πρώτου Port. Έτσι εξασφαλίζεται επαρκής χώρος μεταξύ των σπλάχνων για καλή ορατότητα κι εύκολο χειρισμό των εργαλείων. Η οπτική επαφή με το χειρουργικό πεδίο εξασφαλίζεται με την εισαγωγή μίας κάμερας υψηλής ευκρίνειας, η οποία επιπλέον προσφέρει και σημαντική μεγέθυνση των ανατομικών δομών. Η όλη διαδικασία επιτελείται με ειδικά λεπτά και μακριά εργαλεία, τα οποία επίσης εισάγονται από τους ειδικούς σωλήνες. Τελικά η χοληδόχος κύστη αποκόπτεται από την κοίτη της κι αποσύρεται ασφαλώς εκτός της κοιλίας διαμέσου ενός από τα αρχικά ανοίγματα της κοιλιάς. Σπανίως η επέμβαση δεν μπορεί να ολοκληρωθεί λαπαροσκοπικά (παρουσία στερεών συμφύσεων ή εκτεταμένης φλεγμονής) και μετατρέπεται στην κλασσική ανοικτή μέθοδο.

Τι γίνεται μετά το χειρουργείο;
Η χειρουργική επέμβαση συνήθως διαρκεί περίπου μία ώρα, εκτελείται δε πάντοτε υπό γενική αναισθησία. Λίγες ώρες μετά την ανάνηψη από το χειρουργείο ο ασθενής σιτίζεται ελαφρά, ενώ την επόμενη ημέρα εξέρχεται από το νοσοκομείο με διαιτητικές οδηγίες και άμεσα επανέρχεται στις καθημερινές του δραστηριότητες.