Ορισμός
Πρόκειται για μια χρόνια φλεγμονή στην περιοχή του κόκκυγα. Η αιτιοπαθογένεια της νόσου δεν είναι απόλυτα γνωστή. Περιγράφονται δύο θεωρίες. Σύμφωνα με την πρώτη η νόσος είναι επίκτητη, κι αναπτύσσεται όταν τρίχες της περιοχής που αποπίπτουν, λόγω ειδικών δυνάμεων τριβής μεταξύ των δύο γλουτών, διεισδύουν εντός του δέρματος, παγιδεύονται εκεί, εγκυστώνονται και δευτεροπαθώς επιμολύνονται κι αποτελούν θέση ανάπτυξης φλεγμονής. Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, η φλεγμονή επισυμβαίνει σε κύστη που προϋπάρχει από την εμβρυική ζωή.
Η νόσος παρατηρείται συχνότερα σε νεαρούς, ενήλικες, παχύσαρκους, δασύτριχους άνδρες, που αρέσκονται σε καθιστικό τρόπο ζωής. Χαρακτηριστικά προσβάλλονται άνδρες κατά την εκπλήρωση των στρατιωτικών τους καθηκόντων, με ειδικότητα οδηγοί!

Συμπτωματολογία
Τα σημεία και συμπτώματα της νόσου μπορεί να ποικίλλουν. Άλλοτε η προσβολή εκδηλώνεται με έντονα οξέα φαινόμενα, όπως έντονο περικοκκυγικό άλγος, πυρετό, ερυθρότητα και πρήξιμο της περιοχής, άλλοτε πάλι διαδράμει υποκλινικά και γίνεται τυχαία αντιληπτή από την εκρροή υγρού ποικίλλης σύστασης, όψης και οσμής, που λερώνει το εσώρουχο. Στην πράξη η μία φάση διαδέχεται την άλλη, έτσι ώστε μετά την αυτόματη διάνοιξη της κύστης, τα φλεγμονώδη φαινόμενα να υποχωρούν, αφήνοντας ίσως ως μοναδικό ίχνος κάποιο μικρό στόμιο (συρίγγιο) στο δέρμα.

Η θεραπευτική προσέγγιση της νόσου επιτυγχάνεται με βάση την κλινική εκδήλωσή της. Ασφαλώς οριστική θεραπεία επιτυγχάνεται μόνο χειρουργικά.

Συνηθέστερα παρατηρούνται τρεις μορφές της νόσου:

• Απλή παρουσία ψηλαφητού ογκιδίου με ή χωρίς στόμιο. Θεωρείται ιδανική η στιγμή για χειρουργική εξαίρεση. Εάν αφεθεί αθεράπευτη μπορεί να μεταπέσει στην επόμενη μορφή.
• Παρουσία αποστήματος με γενικά σημεία και συμπτώματα, όπως πυρετό, λευκοκυττάρωση, ανορεξία. Στην περίπτωση αυτή προτείνεται σε πρώτη φάση η χειρουργική διάνοιξη και παροχέτευση του αποστήματος κι ακολούθως η εκτομή της βλάβης σε δεύτερο χρόνο μετά την υποχώρηση των οξέων φαινομένων.
• Τοπικός πόνος κι ερυθρότητα χωρίς ψηλαφητό εύρημα. Ίσως είναι η πρωϊμότερη μορφή, αντιμετωπίζεται με αντιβιοτική αγωγή και θερμά λουτρά. Ενδεχομένως η θεραπεία να είναι οριστική. Άλλοτε υποτροπιάζει κι επανεμφανίζεται με τη μια ή την άλλη μορφή.