Παθολογικές καταστάσεις αναφορικά με τους παραθυρεοειδείς αδένες

Υπερασβεστιαιμία
Μπορεί να οφείλεται σε βλάβη των παραθυρεοειδών, που υπάρχει από τη γέννηση ή μετά από κάποιο χειρουργείο στην περιοχή του τραχήλου. Εκδηλώνεται με μούδιασμα και τρέμουλο στη γωνία του στόματος και τα δάκτυλα. Αν δεν γίνει αντιληπτή, ακολουθούν επώδυνες κράμπες στα χέρια μέχρι και τετανικοί σπασμοί. Απαιτείται πάντοτε θεραπεία με λήψη σκευασμάτων ασβεστίου και βιταμίνης D από το στόμα.

Πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός
Πρόκειται για υπερλειτουργία των παραθυρεοειδών και η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να προληφθεί.

Δευτεροπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός
Χρόνια νεφρική βλάβη συνήθως διαδράμει ασυμπτωματική και στα πλαίσια της βλάβης αυτής αναπτύσσεται ο δευτεροπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός. Η υπερασβεστιουρία, οφειλόμενη στη νεφρική βλάβη, προκαλεί τη διέγερση και υπερλειτουργία των παραθυρεοειδών για να αντισθαθμίσει τη συνεχιζόμενη απώλεια του ασβεστίου.

Θεραπεία Υπερπαραθυρεοειδισμού

Απαιτείται χειρουργική επέμβαση κι αφαίρεση του ή των υπερλειτουργούντων αδένων. Μπορεί να πρόκειται για μονήρες αδένωμα ή καρκίνωμα ή για διάχυτη υπερπλασία των αδένων. Στην τελευταία περίπτωση αφαιρόνται όλοι οι παραθυρεοειδείς, πλην ενός μικρού ιστοτεμαχίου ενός αδένα, που στο μέλλον θα εξασφαλίσει την πηγή παραγωγής παραθορμόνης. Πολλές φορές οι αδένες δεν είναι εύκολο να αναγνωριστούν ή βρίσκονται κρυμμένοι εντός του θυρεοειδούς. Για το σκοπό αυτό προεγχειρητικά διενεργείται το σπινθιρογράφημα sestamibi, το οποίο κατορθώνει με μεγάλη ακρίβεια να εντοπίσει την ακριβή θέση των παραθυρεοειδών. Εννοείται, πως όταν κάποιος παθολογικός αδένας βρίσκεται εντός του θυρεοειδούς αδένα, συναφαιρείται και αυτός.