Η σωστή δίαιτα αποτελεί το κλειδί για την καλή λειτουργία των εντέρων. Πολλαπλές επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει, πως δίαιτα πλούσια σε λαχανικά, φρούτα, ίνες και φτωχή σε λίπος προάγει την υγεία του εντέρου κι ελαττώνει τα προβλήματά του. Συνιστάται καθημερινή κατανάλωση πέντε μερίδων φρούτων και λαχανικών. Η κατανάλωση δίαιτας πλούσια σε ίνες συμβάλλει στην ταχύτερη μετακίνηση του εντερικού περιεχομένου, μειώνοντας το χρόνο δράσης των εντερικών βακτηρίων στα συστατικά της τροφής, κάτι που συμβάλλει και στη μειωμένη παραγωγή καρκινογόνων ουσιών. Επιπλέον, αυξάνει τον όγκο των κοπράνων και αποτρέπει τη δυσκοιλιότητα. Η δυσκοιλιότητα αποτελεί πρωτεύοντα παράγοντα στην ανάπτυξη παθολογικών καταστάσεων της ορθοπρωκτικής χώρας, όπως είναι η αιμορροϊδοπάθεια, η ραγάδα του δακτυλίου, η πρόπτωση του ορθού, κτλ. Τα φρούτα και τα λαχανικά αποτελούν επίσης άριστη πηγή υδατανθράκων, βιταμινών κι άλλων σημαντικών αντιοξειδωτικών ουσιών, οι οποίες αποτελούν ασπίδα προστασίας από τον καρκίνο του παχέος εντέρου.

Απαραίτητη είναι και η επαρκής πρόσληψη νερού. Ο εντερικός βλεννογόνος απορροφά σημαντική ποσότητα ύδατος, με αποτέλεσμα σε ανεπαρκή του πρόσληψη να επιδεινώνεται η δυσκοιλιότητα.

Ευεργετική θεωρείται επίσης η κατανάλωση “ζωντανού” γιαουρτιού, που περιέχει μικροοργανισμούς, που αποκαλούνται “προβιοτικά” και προστατεύει από μια σειρά παθήσεων του εντέρου όπως είναι το “σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου” και η “φλεγμονώδης νόσος του εντέρου”.

Η σωματική άσκηση εξάλλου φαίνεται ότι συμβάλλει στη διατήρηση καλού επιπέδου εντερικής κινητικότητας και λειτουργίας, αντίθετα με την καθιστική ζωή προάγεται η δυσκοιλιότητα και η αιμορροϊδική νόσος.

Το κάπνισμα μεταξύ άλλων έχει βλαπτική επίδραση και στο έντερο. Φαίνεται, ότι ασθενείς με εκκολπωματική νόσο και νόσο του Crohn, που καπνίζουν είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς σε επιπλοκές των νόσων αυτών.

Αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου φαίνεται εξάλλου ότι προσδίδει η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας οινοπνεύματος.

Όλα τα τμήματα του εντέρου παρουσιάζουν ιδιαίτερη ευαισθησία στο άγχος. Αυτό έχει απόλυτη εξήγηση, αφού τα ίδια μόρια – νευροδιαβιβαστές (ακετυλοχολίνη, σεροτονίνη, κτλ.), που μεταβιβάζουν τις πληροφορίες μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων, χρησιμοποιούνται από το έντερο για τον αυτό σκοπό. Έτσι εξηγείται η εμφάνιση διαρροϊκών επεισοδίων ή κοιλιακών κραμπών επί παρουσίας άγχους και κατάθλιψης. Άλλωστε το άγχος έχει αιτιοπαθογενετική σχέση με νοσήματα του εντέρου, όπως το “σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου” και τη “φλεγμονώδη νόσο του εντέρου”.